zondag 23 september 2012

Eerste koude Nacht

Op het journaal hoorde ik gisteren dat het vannacht 2 graden Celsius zou worden; al behoorlijk fris dus voor eind september. Vanmorgen nog even naar de tuin geweest, maar daar was van de koude nacht gelukkig niets te merken. De courgettes groeien nu in een wat rustiger tempo en ik heb er twee van een redelijk formaat kunnen plukken.


ijsberg- en rode krulsla

De ijsbergsla begint behoorlijke kroppen te maken en daarvan kan ik er volgende week wel een of twee mee naar huis nemen. De borlotti bonen zijn zo goed als gedroogd en de gedroogde peulen heb ik van de planten afgeknipt om ze thuis in de schuur nog verder te laten drogen en straks te doppen.

De bietjes groeien gestaag door en, doordat ik ze in het  voorjaar redelijk dicht gezaaid had, zorgen zelf prachtig voor een gespreide oogst; de afgelopen tijd plukte ik steeds de grootste (!) bietjes, waardoor de andere plantjes weer wat meer ruimte kregen om te groeien en dan een paar weken later goed zijn om te plukken. Er staan er in ieder geval nu nog genoeg om een paar weken vooruit te kunnen. Van de snijbiet ga ik straks weer een hartige taart maken; verder nog een nieuw vooraadje palmkool mee naar huis genomen om deze week weer van te smullen en een mooie rode paprika.


bietjes Bull's blood


radicchio
Alles groeit nu in een rustig maar gestaag tempo: radicchio, andijvie, venkel zijn over enkele weken prima te oogsten. Jammer dat de vogels mijn frambozen ontdekt hebben: er hing vandaag maar één (amper) rijpe framboos aan de struik. Volgend jaar zal ik deze struiken toch maar met een net gaan afdekken om zelf ook nog van de frambozen te kunnen genieten; wat fruit betreft is het dit jaar maar een slecht jaar: amper peren, weinig aardbeien en pruimen, geen appels, geen bramen, geen loganbessen en nu -door de vogels- ook maar weinig frambozen. Gelukkig heeft de vlier wel voldoende bessen geproduceerd, maar daar heb ik al zoveel van geplukt dat ik de rest voor de vogels laat hangen. Jammer dat ze zo ondankbaar zijn en als toetje dan toch nog mijn frambozen opeten.


Yacon plant
De Yacon planten zijn redelijk gegroeid, maar niet zo hoog geworden als ik had gedacht; ze zijn amper een meter hoog; ik ben heel benieuwd of er ook eetbare knollen gevormd zijn. Moet dus wel het weer in de gaten houden, want deze planten zijn -net als dahlia's- heel koude gevoelig. Misschien dat ik volgende week vast één plant ga opgraven. Van dezelfde familie is dan de aardpeer totaal anders: die plant kan juist heel goed tegen kou en je oogst ze pas na de eerste vorst; knollen die je vergeet te oogsten lopen in het voorjaar gewoon uit. Ze zeggen wel eens dat als je eenmaal een aardpeer in je tuin hebt, je altijd aardperen in je tuin hebt. In het  voorjaar heb ik 4 rode aardpeertjes in mijn tuin geplant en het zijn inmiddels enorme planten geworden van meer dan twee meter hoog.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten