Rozen verplanten

Omdat het vandaag eindelijk een keertje droog is, vanmiddag een paar uur naar de tuin geweest. Ik wilde in ieder geval de -cadeau gekregen- en in de zomer pas geplante klimroos (rambler) Lykkefund verzetten om plaats te maken voor een nieuwe roos die ik in een opwelling twee weken geleden nog heb besteld. Het is de bijzonder aparte roos Madame Ballu uit 1901 van Jules Gravereaux; ze is helaas bijna nergens meer te krijgen is en zelfs uit het rosarium van Sangerhausen verdwenen. Gelukkig is er nog een kwekerij in Frankrijk die deze roos verkoopt en wordt ze hopelijk snel bezorgd. Misschien dat ik er zo voor kan zorgen dat deze roos straks weer in meer tuinen te vinden zal zijn.
Lykkefund heeft nu een betere plaats tegen de tuinkast in plaats van de klimroos Narrow Water, die ik een paar weken geleden er uit heb gehaald. Met een beetje geluk gaat ze in de bomen groeien die aan de achterkant van mijn tuin staan. Ook de roos Mrs John Laing heb ik verzet; ik vond dat ze te dicht op de mooie witte mosroos Quatre Saisons Blanc Mousseux stond en nu hebben beide rozen weer wat meer ruimte om te groeien. Die laatste begint door het zachte weer wel erg uit te lopen; ik hoop maar dat de vorst -als die deze winter nog komt- niet te lang op zich laat wachten; nog zo'n late winter als vorig jaar is funest voor de meeste rozen.

Verzette Mrs John Laing

Daarna heb ik de vlier een flink eind teruggesnoeid en ook de dode afgedragen takken van de doornloze bramen afgeknipt De afgesnoeide takken laat ik voorlopig nog maar op de grond liggen en zal ik in het voorjaar ergens op een hoop aan de achterkant van mijn tuin gooien. Vervolgens de lei-appelbomen en lei-perenbomen onder handen genomen en alle lange takken tot op 1 of 2 ogen teruggesnoeid. 

Vlier, een flink stuk korter

De rozenboog is -dankzij de extra grondpennen- eindelijk overeind blijven staan, maar de pennen waren wel een stuk omhoog gekomen; die heb ik nu dus weer helemaal de grond in geduwd. Als laatste wat kalk over de grond gestrooid, waarbij ik gelukkig nog net op tijd gestopt ben bij de blauwe bosbessen; die houden juist van zure grond en mogen absoluut geen kalk hebben! Het onkruid groeit in ieder geval weelderig en het lijkt op sommige plaatsen meer een grasveld dan een moestuin! Over een paar maanden valt er weer genoeg te wieden.

Jonge rabarberplanten omringd door onkruid