Lente of toch nog winter?

Wat een verschillen in temperatuur deze week: begin van de week leek het wel zomer, maar gisteren was het koud en hadden we nachtvorst. Afgelopen woensdag heb ik al een paar groene asperges kunnen steken maar door de kou groeien ze nu niet verder en moet ik op beter weer wachten. Om de asperges tegen de vorst te beschermen heb ik gisteren twee tunnels over de rijen gezet. Eentje van plastic modules en een van groen net. Afgelopen vrijdag heb ik de aardappels nog van biologische mest voorzien, rondom de rabarber en andere fruitstruiken eveneens wat  biologische mest gestrooid en bij de tuinbonen wat patentkali gesprenkeld. Ik moet er aan denken om een keer de grote zak met houtas die ik nog thuis heb liggen mee te nemen, zodat ik die as bij het fruit en de bonen kan strooien.
Met het ter plaatse zaaien in de tuin wacht ik nog maar 1 of 2 weken; het is nog vroeg in het jaar er is nog tijd genoeg om over een paar weken te beginnen met zaaien.

witte aalbes

De Gieser Wildeman peer heeft al bloesemknoppen die bijna opengaan. Ook bij de bessen zie ik al de kleine bloementrossen hangen. Hopelijk richt de nachtvorst niet al te veel schade aan aan de bloesem.

Omdat ik de tuin goed heb bijgehouden hoef ik nu even niet zo veel te doen en kan ik op mijn gemak rondlopen en kijken naar wat er allemaal weer opkomt. Als mijn buren mij zo bezig zien denken ze elke keer dat ik iets verloren ben, maar ik zie dan juist dat de Astrantia Hadspen Blood weer opkomt of ik zie ergens anders het pieprode puntje van een geranium; hoe de irissen de winter overleefd hebben en dat de sieruien opkomen. In deze tijd van het jaar is er zoveel te zien in de tuin en regelmatig ben ik weer aangenaam verrast met weer een teken van leven van planten die een paar weken geleden er nog zo goed als dood uitzagen.
Doordat ik het meeste onkruid er met de hand uittrek zie je ook beter wat 'onkruid' is en wat uitgezaaide planten zijn; op sommige plekken zie ik zelfs al kleine zichzelf uitgezaaid hebbende slaplantjes, die ik met schoffelen anders onthoofd zou hebben.

foto van http://www.permacultuurnederland

In de laatste Groei & Bloei las ik een artikel over Yacon-knollen; Yacon is een vaste plant uit de Andes en heet officieel Polymnia sonchifolia. De plant is lid van de familie van de Asteraceae, net als de zonnebloem en de aardpeer. De knollen hebben de bite van een rettich of radijs, terwijl de smaak in de richting gaat van peer en meloen en van het blad zou je thee kunnen zetten. Zo'n plant wil ik natuurlijk wel uitproberen en in mijn tuin zetten en gelukkig kan je nu bij Hortus in Amsterdam yacon knollen bestellen. Net als dahlia's kun je de knollen in de tweede helft van april planten en na de eerste nachtvorst, als de stengels zijn afgestorven, kun je oogsten. Er zullen dan twee soorten knollen zijn: kleinere knollen, net onder de stengels en grote knollen die dieper in de grond zitten. De eerste hebben ogen die weer gaan uitlopen en die kun je het volgende voorjaar weer uitplanten. De grotere, gladde knollen kun je eten. Omdat de plant net als de dahlia niet winterhard is loop je niet het risico dat heel je tuin vol met Yacon komt te staan (anders dan bijvoorbeeld de aardpeer die juist goed tegen vorst kan).