Tuinbonen zaaien

Het moestuinseizoen is weer begonnen met de start van het tuinbonen voorzaaien. Dit jaar toch weer in januari de bonen in bakken voorgezaaid in plaats van februari; een van de oudere tuinders adviseerde mij pas in februari te beginnen, maar de eerste keer dat ik ze in januari had voorgezaaid kreeg ik betere tuinbonen (dacht ik), dan in de jaren dat ik in februari was begonnen. In ieder geval, nu weer in januari tuinbonen zaaien. Ik heb twee zinken balkonbakken die ik dit jaar eens wilde uitproberen in plaats van de kleinere ronde zinken plantenteiltjes. Ik ga nu ook eens een ander ras proberen en zaai nu het ras Aguadulce. Deze tuinbonen kunnen ook al in oktober en november (onder glas) worden gezaaid, maar januari is voor mij vroeg genoeg. Door vroeg te zaaien geven de planten al zeer vroeg in de zomer oogst, waardoor er minder kans is op de zwarte bonenluis.

Vorig jaar hadden de tuinbonen van het ras Drie maal Wit zoveel last van de luizen dat er amper bonen te plukken waren. Waarschijnlijk was dat ook het gevolg van het heel droge en warme voorjaar, maar ik wil weer gewoon eens een flinke oogst van tuinbonen hebben en misschien gaat het met deze vroege Aguadulce beter lukken. Er is gewoon niets lekkerder dan verse jonge tuinbonen, rauw zo in de tuin uit de peul of slechts enkele minuten gekookt.

Het voordeel van in pot zaaien is dat de slakken of vogels zich niet meteen tegoed doen aan de opkomende plantjes; ook is het het veel makkelijker 30 of 40 bonen in een grote pot te zaaien in plaats van allemaal aparte potjes; het uitplanten van de jonge plantjes gaat dan ook heel goed door ze voorzichtig uit elkaar te halen en de lange hoofdwortel voor het planten wat in te korten.

Tuinbonen in de plantenbak.

Tuinbonen tussen de bloemen.

Nu

Vorige week een begin gemaakt met de jaarlijkse snoei van de appelbomen; het blijft toch moeilijk om te kiezen welke tak mag blijven en welke tak er af moet; ik denk dat ik in februari maar weer opnieuw een snoeicursus ga volgen. De bomen zijn nu 3 of 4 jaar oud en hebben vorig jaar voor het eerst een paar appels gegeven. Wat snoeien betreft zijn de leibomen een stuk makkelijker; gewoon alle scheuten flink terugknippen.

De sneeuwklokjes staan bijna in bloei en enkele rabarberplanten vertonen al hun rode groeineuzen.

Over de radicchio heb ik plastic tunnels gezet; zo heb ik twee vliegen in een klap: bescherming tegen de vele regen en ook wat bescherming tegen de ergste kou.

Ik hoop er dezer dagen aan toe te komen om een tuinplan voor dit jaar uit te tekenen; het wordt weer puzzelen waar alle te zaaien groente, de bonen, de aardappels en de plantuien kunnen komen te staan. Volgende week ga ik beginnen met het thuis voorzaaien van de tuinbonen.

Afgelopen vrijdag ruim 3 uur in de tuin gewerkt en een begin gemaakt met het afknippen van de vaste planten; vorig jaar heb ik ermee gewacht tot na de winter, maar dan zijn de planten nat en verrot en moeilijk af te knippen. Daarom dat klusje nu uitgevoerd, maar wel al het snoeiafval gewoon tussen de planten laten liggen als winterbescherming. Heb ik straks in het voorjaar meer tijd voor het zaaien en planten.

Het begin

Na lang aarzelen ben ik een paar jaar geleden gestart met een volkstuin; op een regenachtige dag ben ik in mijn omgeving gaan rondrijden, net zo lang tot ik ergens langs kwam dat er uit zag als een klein volkstuincomplex, en zo ben ik in april 2008 begonnen. De eerste dagen deed ik niet veel meer dan lezen en nog eens lezen en begon zo al aardig in paniek te raken. Uiteindelijk ben ik vervolgens maar gewoon begonnen (voornamelijk met onkruid weghalen!) en met het planten van enkele van mijn lieve buren gekregen planten. 

Al vrijwel meteen was ik ongelooflijk in mijn sas en sindsdien gaat elk vrij uurtje op aan werken “op het land” en is mijn droom een eigen kas om tomaten te kunnen kweken inmiddels realiteit geworden.